เซนเซอร์ตรวจจับแบบโฟโตอิเล็กทริก
เซนเซอร์ตรวจจับระยะใกล้แบบโฟโตอิเล็กทริกเป็นอุปกรณ์ตรวจจับขั้นสูงที่ใช้ลำแสงแสงในการระบุการมีอยู่ การไม่มี หรือระยะทางของวัตถุโดยไม่ต้องสัมผัสโดยตรง โดยการทำงานจะอาศัยการปล่อยและรับแสง เซนเซอร์เหล่านี้ใช้แหล่งกำเนิดแสงทั้งแบบอินฟราเรดหรือแสงที่มองเห็นได้ ซึ่งทำงานร่วมกับตัวรับแสงโฟโตอิเล็กทริก เมื่อมีวัตถุเข้ามาในเขตตรวจจับของเซนเซอร์ วัตถุดังกล่าวจะบังหรือสะท้อนลำแสง ทำให้เกิดการกระตุ้นสัญญาณขาออกของเซนเซอร์ เทคโนโลยีนี้ใช้วิธีการตรวจจับหลายรูปแบบ ได้แก่ แบบผ่านลำแสง (through-beam), แบบสะท้อนกลับ (retro-reflective) และแบบกระจาย (diffuse sensing) โดยแต่ละแบบเหมาะสมกับการใช้งานที่แตกต่างกัน เซนเซอร์ประเภทนี้มีความโดดเด่นในการตรวจจับที่ความเร็วสูง และสามารถทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพในระยะทางไกล ทำให้มีความสำคัญอย่างยิ่งในระบบอัตโนมัติอุตสาหกรรมยุคใหม่ ความสามารถในการตรวจจับวัตถุที่ทำจากวัสดุ สี และขนาดต่างๆ รวมถึงความทนทานต่อการรบกวนจากสนามแม่เหล็กไฟฟ้า ทำให้เซนเซอร์เหล่านี้กลายเป็นทางเลือกที่ยืดหยุ่นสำหรับการใช้งานในอุตสาหกรรมหลากหลายประเภท เซนเซอร์เหล่านี้มีการปรับระดับความไวได้ ช่วยให้สามารถปรับตั้งค่าได้อย่างแม่นยำตามสภาพแวดล้อมในการทำงานเฉพาะ และมักมีระบบป้องกันการรบกวนจากแสงรอบข้างในตัว นอกจากนี้ เซนเซอร์โฟโตอิเล็กทริกสมัยใหม่ยังมีฟีเจอร์ขั้นสูง เช่น จอแสดงผลดิจิทัล ตัวเลือกสัญญาณขาออกหลายรูปแบบ และความสามารถในการตรวจสอบตนเอง เพื่อให้มั่นใจถึงการทำงานที่เชื่อถือได้ในสภาพแวดล้อมอุตสาหกรรมที่มีความต้องการสูง