senzori afërshëm PNP dhe NPN
Sensorët e afërsisë PNP dhe NPN janë pajisje elektronike të rëndësishme që zbulojnë praninë e objekteve pa kontakt fizik. Këta sensorë përdorin konfigurime të ndryshme transistorash për të arritur aftësitë e tyre të detektimit. Sensorët PNP përdorin logjikë pozitive të kyçjes, ndërsa sensorët NPN përdorin logjikë negative të kyçjes. Të dy llojet funksionojnë nëpërmjet fushave elektromagnetike, duke prodhuar një sinjal dali ose normalisht të hapur ose normalisht të mbyllur kur një objekt hyn në zonën e tyre të detektimit. Dallimi kryesor gjendet në drejtimin e rrjedhës së rrymës: sensorët PNP furnizojnë rrymë drejt ngarkesës, ndërsa sensorët NPN thithin rrymën nga ngarkesa. Këta sensorë gjejnë zbatim të gjerë në automatizimin industrial, proceset e prodhimit dhe sistemet e kontrollit të cilësisë. Ata dallohen në mjediset ku çelësat mekanikë do të ishin praktikisht të pamundur apo të pasaktë. Me gamë detektimi tipikisht nga 1 mm deri në 50 mm, këto pajisje mund të zbulojnë materiale të ndryshme, përfshirë metale, plastika dhe lëngje. Zgjedhja midis PNP dhe NPN varet kryesisht nga kërkesat e sistemit të kontrollit dhe preferencat rajonale, ku PNP është më i zakonshëm në Evropë dhe NPN në Azinë. Ndërtimi i tyre i fortë siguron funksionim të besueshëm në mjedise industriale të rënda, duke ofruar mbrojtje kundër pluhurit, lagështisë dhe ndërhyrjes elektromagnetike.