sensores de proximidade e sensores fotoeléctricos
Os sensores de proximidade e os sensores fotoeléctricos son tecnoloxías de automatización esenciais que revolucionan a detección e o posicionamento de obxectos en aplicacións industriais. Os sensores de proximidade funcionan detectando obxectos próximos sen contacto físico, utilizando campos electromagnéticos, mentres que os sensores fotoeléctricos empregan raios de luz para identificar obxectos. Estes sensores destacan en diversos entornos, ofrecendo capacidades de detección fiabilistas incluso en condicións difíciles. Os sensores de proximidade presentánsense en diferentes tipos, incluíndo sensores indutivos para a detección de metais e sensores capacitivos para materiais non metálicos. Proporcionan un rendemento constante con requirimentos mínimos de mantemento e longas vidas operativas. Os sensores fotoeléctricos, por outro lado, utilizan tecnoloxía óptica avanzada para detectar obxectos mediante tres métodos principais: feixe atravesado, reflexión retroreflectora e reflexión difusa. Ofrecen capacidades de alcance excepcionais, desde poucos milímetros ata varios metros, e poden detectar obxectos independentemente da súa composición material. Ambos os tipos de sensor teñen unha construción robusta para entornos industriais, coa maioría dos modelos ofrecendo clasificacións de protección IP67 ou IP68 contra o po e a auga. Estes sensores intégranse á marabilla cos sistemas de control modernos a través de varias opcións de saída, incluíndo comunicacións dixitais, analóxicas e en rede, converténdose así en compoñentes vitais nos sistemas de automatización, liñas de envasado e procesos de fabricación.