sensores ez-kontaktuko
Sentsore ez-kontaktukoa helburu objektuarekin kontakturik gabe jarduten duen neurketa-gailu aurreratua da, industria-prozesu modernoak eta kalitate-kontrol-sistemak eraldatuz. Sentsore hauek optika, magnetismoa, kapazitibitatea eta ultra-soinua bezalako printzipio fisiko desberdinak erabiltzen dituzte objektuen presentzia, distantzia, posizioa edo materialen propietateak distantzia seguru batetik detektatzeko. Sentsoreak energia-mota jakin bat igortzen du, hala nola argia, soinu-uhinak edo eremu elektromagnetikoak, eta itzuli diren seinaleak aztertzen ditu neurketa zehatzak lortzeko. Teknologia honek aplikazio ugari ditu industria desberdinetan zehar, ekoizpenetik automatizaziora, osasun-arlotik aire espazialeraino. Ingurune industrialean, sentsore ez-kontaktukoek linearen monitorizazioa erreala baimentzen dute, kalitate-kontrola konstante mantenduz prozesuaren fluxua eten gabe. Teknologiak ingurune zailak, tenperatura mutuak edo material hauskorrak dituzten egoeretan funtzionatzeko gaitasuna duelako balio handikoa da non kontaktu fisikoak sentsorea edo neurtutako objektua kaltea ekarri ahal izango bailuke. Gaur egungo sentsore ez-kontaktuek maiz sarreraldi aurreratuak dituzte tratamendu seinalean eta integra daitezke sistema digitalak, prozesuaren kontrolerako eta monitorizazio aplikazioetarako datu zehatz eta fidagarriak emanez.